Siyasal iktidara içkin bir kavram olan meşruluk, iktidarın, sistem içerisinde yapmayı düşündüğü yenilikler
için olduğu kadar, siyasal muhalefet için de önemli bir problemdir. Osmanlı Devleti bu meşruluk sorununu
İslâm dini ve adalete müracaatla aşmaya yönelmişti. İmparatorluğun kurtuluşu için zorunlu görülen hürriyet
ve anayasa talepleriyle belirginlik kazanan tüm yeniliklerde İslâmî kavramların kullanılması dikkate
alındığında dinin sistem açısından ne kadar önemli bir meşruluk unsuru olduğu daha iyi fark edilecektir.
Batıdaki demokratik parlamenter sistemi Osmanlı ülkesine taşımaya çalışan modern aydın hareketi Yeni
Osmanlılar, çıkardıkları çeşitli gazetelerde Osmanlı Devleti'nde dinin meşrulaştırıcı işlevini fark ederek bir
sentez arayışına yönelmişlerdi. Yusuf Tekin Şeriat, Meşruiyet ve Meşrutiyet adlı kitabında meşruti
monarşiye geçiş sürecinde Yeni Osmanlılar'ın yaptığı demokrasi tartışmalarında dinin nasıl meşrulaştırıcı
bir araç olarak kullanıldığını ortaya koyuyor. Elinizdeki eser, Osmanlı'da siyasi modernleşmenin İslâm ile
ilişkisini meşrutiyet hakkındaki tartışmalar üzerinden dönemin gazetelerine mercek tutarak takip ediyor Osmanlı siyasal tarihinin en çalkantılı yıllarına odaklanan Şeriat, Meşruiyet ve Meşrutiyet, demokratik bir
yönetim ile din arasında bağ kurulmasına yönelik çabaların başlangıcını anlamak isteyenler için ufuk açıcı bir
çalışma.