1980'li yılların Kürt sorunu ve islamcılık açısından bir milat olduğunu ifade etmek yanlış değildir. 1980 sonrası dönemde, Kürt sorununun bir yandan derinleşerek büyüdüğünü, diğer yandan Türkiye'nin siyasal hayatında tartışılan başlıca meselelerden biri haline geldiğini söylemek mümkün. Bu dönem ayrıca islamcılığın değerlendirilmesi açısından da önem
arz ediyor. Çünkü islamcılık 1980 sonrasında hem Türkiye'deki hem de islam dünyasındaki müesses
nizama yönelttigi eleştirilerle önemli bir muhalefet söylemi geliştirdi.
Abdül Samet Çelikçi, Türkiye'de İslamcılık ve Kürt Sorunu kitabında Türkiye İslamcılığının Kürt sorununa yaklaşımının, din ve milliyetçilik arasındaki ilişki biçimlerinden hareketle oluşturulan bir teorik perspektif çerçevesinde ele alıyor. Ana akım ve radikal İslamcılığın Kürt sorununa yaklaşımlarındaki benzerlikleri ve farklılıkları anlamaya girişiyor. Asıl önemlisi, İslamcılığın 1980-2002 arası dönemde Kürt sorunu karşısında benimsediği yaklaşımları, Türkiye'deki devlet, Türk milliyetçiliği ve milli kimliği ile kurduğu ilişki biçimleri merkezinde analiz ediyor. Bu yönüyle sonraki gelişmelerin politik anlamına dair daha derin bir kavrayışı mümkün kılıyor. Türkiye'de İslamcılık ve Kürt Sorunu, Türkiye İslamcılığının etno-politik bir mesele olan Kürt sorununa nasıl yaklaştığı sorusuna cevap arayanlara değerli bir malzeme sunuyor. Aktüel tartışmaları detaylı verilerle anlamak isteyenler için ufuk açıcı ve kapsamlı bir çalışma.
