Yoldaki İşaretler

Seyyid Kutub ve Yoldaki İşaretler için pek çok şey söylenebilir.
Her şeyden evvel Yoldaki İşaretler, Kutubu tanımak için tek başına yeterli bir kaynaktır.
Genellikle kabul edildiği üzere de, Kutubun en önemli eseridir.
Ayrıca okuyucu, sadece bu kitabını okumakla, müellifin düşünce yapısı hakkında genel-geçer bir değerlendirme yapabilecek malumata da sahip olabilir.
Eser, sadece, bu yönüyle değil, çağdaş İslâm düşüncesine hatırı sayılır katkısı olması açısından da önemlidir.
Yoldaki İşaretlerin dikkate değer bir yönü ‘örnek Kuran nesli kavramsallaştırmasıdır.
Zira düşünür, kitabını gelmesi sabırsızlıkla beklenen bu "öncü topluluk" için kaleme aldığını özellikle belirtmektedir.
Kutuba göre, sahabe nesli ilk örnek Kuran neslidir ve bu nesli inşa eden de Kurandır.
Mushaf tahrif olmadığına göre, tecdidin gerekli olduğu dönemlerde ya da tarihin herhangi bir döneminde, sahabe toplumunun benzerini inşa etmek mümkündür.
Çağdaş dönemde bunu yapmak için ise öze, yani içine hiçbir yabancı unsurun karışmadığı Kurana dönmek öncelenmelidir.
Şunu rahatlıkla ifade edebiliriz ki, öze dönüş kavramının kilit bir önem kazanmasına vesile olan Seyyid Kutubu daha iyi tanımak için, öncelikle, Yoldaki İşaretleri başka bir gözle okumak gerekir.